Guidelines on Integrating Disaster Risk and Climate Change into Village Socio-Economic Plans

>> Click here to return to the Community Based Disaster Risk Management Minimum Standards

The Social Economic Development Plan is a tool used by governments to set overall objectives and targets for the immediate (one-year) and future (five to ten years) development of the country. In Lao PDR, the country’s National Socio-economic Plan (NSEDP) embodies the Government of Lao’s most important development goals and includes related action plans and projects for their achievement. The NSEDP is used at provincial, district and village levels to guide the development of their own SEDP reflecting their mandates and specific needs.

Integrating and mainstreaming DRR and CCA into SEDPs and poverty reduction programming has the potential to increase the sustainability, and reach a positive impact of development plans and interventions. The main benefits of integration have been identified as: 1) Reduced loss of life and property from disasters and climate-related impacts; 2) Protection of natural resources and the ecosystem services they provide; and 3) Increased efficiency of resource use (financial, human and natural) and reduced overlaps and wastage in duplicated Programmes.

This guideline, designed by Oxfam, is to be used by local government officials who are responsible for disaster management and socio-economic development plans, including village authorities, to integrate community-level DRR and CCA planning and investment into local development processes.

The objective of the guideline is to make sure that DRR and CCA are integrated into village development plans to reduce the negative impact of disasters on human life, property and social economic development. 

ຄ ູ່ມືແນະນ ໍາກໍານເຊືື່ອມສໍານວຽກງໍານຫຼຸດຜ່ອນຄວໍາມສ່ຽງໄພພິບັດ ແລະ ກໍານປູ່ຽນແປງດິນຟ້ໍາອໍາກໍາດເຂ ົ້ໍາໃນແຜນພັດທະນໍາເສດຖະກິດ-ສັງຄ ມຂັົ

>>ກະລຸນາຄິຣກທີ່ນີ້ເພື່ອກັບຄືນໄປຫາ ມາດຕະຖານຂັ້ນພື້ນຖານໃນການຄຸ້ມຄອງຄວາມສ່ຽງໄພພິບັດໃນຊຸມຊົນ

ຂະບວນການວາງແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແມ່ນສ້າງຂື້ນເພື່ກໍານົດຈຸດປະສົງລວມ ແລະ ເປົ້າໝາຍໃນການພັດທະນາປະເທດໃນໄລຍະສັ້ນ (1ປີ) ແລະ ໄລຍະຍາວ (5-10ປີ). ໃນ ສປປ ລາວໄດ້ກໍານົດເປົ້າໝາຍອັນສໍາຄົນຂອງການພັດທະນາເຊີ່ງລວມເຖີງແຜນດໍາເນີນງານ ແລະ ບັນດາໂຄງການຕ່າງໆເພື່ອໃຫ້ບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້. ກົມແຜນການ, ກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທືນແມ່ນຂະແໜງການຫລັກໃນການອໍານວຍຄວາມສະດວກ ການປະສານງານ ແລະ ກະກຽມແຜນພັດທະນາດັ່ງກ່າວໂດຍປຶກສາຫາລື ແລະ ຮ່ວມມືກັນຢ່າງໄກ້ຊິດກັບບັນດາກົມອ້ອມຂ້າງກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທືນ, ກະຊວງການເງີນ ແລະ ກະຊວງກ່ຽວຂ້ອງອື່ນໆຂອງລັດຖະບານ. ພາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງລັດໃນຂັ້ນແຂວງ, ຂັ້ນເມືອງ ແລະ ຂັ້ນບ້ານແມ່ນໄດ້ນໍາໃຊ້ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ ເປັນບ່ອນອີງໃນການສ້າງແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງຕົນໂດຍໃຫ້ແທດເໝາະກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈໍາເປັນຕົວຈີງ.

ການເຊື່ອມສານວຽກງານຫລຸດຜ່ອນຄວາມສ່ງຽໄພພິບັດ ແລະ ການປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງດີນຟ້າອາກາດເຂົ້າໃນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແລະ ແຜນໂຄງການຫລຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຫຍາກແມ່ນເປັນທ່າແຮງທີ່ຈະເພີ່ມຄວາມຍືນຍົງ, ບັນລຸ ແລະ ດ້ຮັບຜົນກະທົບດ້ານບວກຂອງແຜນການພັດທະນາ. ການເຊື່ອມສານມີຜົນປະໂຫຍດຫລາຍຢ່າງຕົ້ນຕໍ່ແມ່ນ: 1) ຫລຸດຜ່ອນການສູນເສຍຕໍ່ຊີວິດ ແລະ ຊັບສີນທີ່ມີສາເຫດມາຈາກໄພພິບັດ ແລະ ຜົນກະທົບຈາກການປ່ຽນແປງດີນຟ້າອາກາດ, 2) ປົກປ້ອງຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ ແລະ ການໃຊ້ບໍລິການລະບົບນິເວດວິທະຍາ, ແລະ 3) ເພີ່ມປະສິດທິພາບຂອງການນໍາໃຊ້ຊັບພະຍາກອນ(ດ້ານການເງີນ, ຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ແລະ ທໍາມະຊາດ) ແລະ ຫລຸດຜ່ອນການສີ້ນເປືອງຈາກແຜນງານທີ່ຊໍ້າຊ້ອນກັນ.

ຄູ່ມືນີ້ແມ່ນອອກແບບໂດຍອົງການອ໋ອກຟາມ ເພື່ອໃຫ້ພາກລັດຢູ່ໃນຂັ້ນທ້ອງຖີ່ນຜູ້ທີ່ຮັບຜິດຊອບວຽກງານຄຸ້ມຄອງຄວາມສ່ຽງໄພພິບັດ ແລະ ສ້າງແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ລວມໄປເຖີງອໍານາດການປົກຄອງຂັ້ນບ້ານໄດ້ນໍາໃຊ້ ແລະ ເພື່ອເຊື່ອມສານແຜນຫລຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງໄພພິບັດ ແລະ ການປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງດີນຟ້າອາກາດ ແລະ ການລົງທືນເຂົ້າໃນຂະບວນການພັດທະນາຂອງທ້ອງຖີ່ນ.

ຈຸດປະສົງຂອງຄູ່ມືແມ່ນເພື່ອຮັບປະກັນວ່າການຫລຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງໄພພິບັດ ແລະ ການປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງດີນຟ້າອາກາດຖືກເຊື່ອມສານເຂົ້າໃນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງບ້ານເພື່ອຫລຸດຜ່ອນຜົນກະທົບທາງດ້ານລົບຈາກໄພພິບັດທີ່ມີຕໍ່ໍຊີວິດ, ຊັບສີນ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງມະນຸດ.